Inmiddels is er veel gebeurd….
Om 11.30 heb ik het pikgat wat groter gemaakt tot ik het snaveltje zag…Het kuiken leefde wel, maar deed weinig, veel minder dan de dagen ervoor..Dat werd afwachten.
Gedurende de dag kwam het besef dat het openmaken van het ei tot gevolg had dat de binnenkant rond het gat op ging drogen door de lamp/warmte.
Dit zou de kans voor het kuiken verkleinen omdat er dan sprake kon zijn van een droog vlies, het kuiken vastgeplakt gaat zitten (of al zit) en daardoor het ei niet uit zou kunnen komen (kortgezegd).
Ieder half uur dus met een nat kwastje het vlies rond het gat vochtig gemaakt én gelijk het ei zelf .
Het kuiken leek adem te halen, met tikgeluiden. Verder bewoog het niet..Heel apart..Wat was dit toch ?
Om half 4 vond mijn man het tijd om het kuiken verder uit te pellen…
Héél voorzichtig is hij met een pincet aan de gang gegaan om de schaal rond het kuiken te verwijderen…
Wat we tegenkwamen:
Een ei heeft een schaal en een vlies dat aan de schaal vastzit (zoals bij een gekookt ei)
Daarna nóg 2 soorten vlies:
* Een taai vlies dat echt met wat ‘moeite’ los gemaakt moest worden en waardoor het kuiken kan gaan bloeden. (wat gelukkig niet gebeurde)
Vergelijkbaar met het vlies waarin kalfjes geboren worden…
*Dan zit er nog een dun, gelei/lijmachtig vlieslaagje over het kuiken…
Dat lijkt wel een soort laagje om het kuiken vochtig te houden, een soort glijmiddel…
Werkelijk enorm bijzonder !!!
Toen het kuiken bijna uitgepeld was, bleek er toch nog wat dooier aan het kuiken vast te zitten…
En dat maakte ons allemaal een beetje stil…
De afgelopen weken vroeg ik me namelijk af wat men bedoelde met ‘de dooier wordt opgenomen’
Hoezo..Opgenomen ?? Nergens was dit antwoord te vinden…
NU hebben we het allemaal kunnen zien !!! Zo bijzonder…….
DAT was het kuiken dus aan het doen toen het zo stil ademhaalde met een ‘tik’ !
Gelijk met de ademhaling lijkt er bij de buik een soort kringspier te zitten om de dooier naar binnen te trekken…
Vergelijk het met de placenta die zonder navelstreng de navel ingetrokken wordt..
Zo'n kuiken is dus keihard aan het werk !
We hebben het kuiken zo gelaten en foto's gemaakt van dit fenomeen…
Wat zit moeder natuur toch prachtig in elkaar ! En wij zaten er met ons neus bovenop…
Inmiddels ligt het kuiken te drogen met nog maar weinig van de dooier te zien..
Het rekt zichzelf uit, piept wat, en eigenlijk ziet alles er behoorlijk stabiel uit..
Wat ik hier wel van geleerd heb..
Ik pel geen kuikens meer uit, ook al doen ze 36uur niets meer met hun pikgat..
Van binnen wordt er namelijk héél hard gewerkt…